Zakochani stają przed ołtarzem. Później bliscy życzą im szczęścia i miłości. Z czasem ludzie zapominają o tym, że się kochali. Zaczynają się zastanawiać, co ich tak naprawdę połączyło.
Związek dwojga ludzi jest źródłem otuchy i wsparcia, ale też stresu i frustracji. Nie mamy kontroli nad wszystkim, co się z nami dzieje, ale z wieloma problemami możemy sobie radzić.
Nie potrafimy rozmawiać
Wadliwa komunikacja to jeden z podstawowych problemów par. Jest tak np. kiedy jeden z partnerów ma wymagający albo nachalny styl mówienia, a drugi, w reakcji na niego, się wycofuje. Podobnie jest, kiedy jeden z partnerów manipuluje drugim za pomocą negatywnych emocji, np. demonstrując smutek albo gniew. Porozumieniu nie sprzyja także krytykowanie partnera. Zamiast zganić zachowanie, mówimy np.: „jesteś leniwy, jesteś głupia”. O przerwanej komunikacji świadczy brak fizycznego i emocjonalnego zainteresowania partnerem.
Nie znamy problemu
Przeszkodą w dobrej komunikacji może być też nieumiejętność rozwiązywania problemów, która polega m.in. na ich nierozpoznawaniu. Wydaje się nam, że np. ostatni brak zainteresowania oznacza wygaśnięcie uczuć, tymczasem partner po prostu przeżywa potężny stres z jakiegoś powodu. Czasem za szybko wybieramy rozwiązanie problemu – zanim rozważymy wszystkie opcje. Często też próbujemy rozwiązywać problem bez partnera.
Nie dajemy wsparcia
Aby związek trwał i mógł się rozwijać, partnerzy powinni się wspierać. Problemy związane z tym obszarem polegają na nierealistycznych oczekiwaniach i wymaganiach. Oczekiwanie, że partner będzie wychodzić naprzeciw wszystkim naszym potrzebom, może być dla niego zbyt obciążające. Komunikowanie mu o swoich potrzebach, ale w nie dość jasny sposób też może skutkować nieporozumieniami. Dobrze znana jest nam sytuacja, kiedy żona denerwuje się, że coś nie zostało zrobione, ale mąż nie miał pojęcia, że należało to do jego obowiązków.
-------------------------------------------------------------------
Znajdźcie czas na rozmowę
Znajdźcie na rozmowę czas i miejsce. Wyłączcie radio, telewizor. Unikajcie przerywania partnerowi. Jeśli nie jesteś pewien tego, co powiedział albo wyprowadziło cię to z równowagi, powtórz, co usłyszałeś i zapytaj, czy dobrze rozumiesz. Koncentruj się na zachowaniu, nie na osobie. Staraj się mówić w sposób zachęcający, który wyraża raczej chęć wsparcia partnera niż skrytykowania go. Mów i o kłopotliwych, i o dobrych stronach waszego związku.
Dobrze diagnozuj problem
Dzielcie większe problemy na „mniejsze kawałki”. Rozważcie wszystkie możliwe rozwiązania – czasem najmniej oczywiste pomysły okazują się najlepszymi. Pracuj przy tym zawsze z partnerem, ponieważ potrzebne jest, byście oboje czuli, że rozwiązanie jest wspólną sprawą i abyście oboje czuli się odpowiedzialni za efekty. Pamiętajcie o regularnym pytaniu partnera o zdanie i sprawdzanie, czy zostaliście dobrze zrozumiani.
Wspieraj i mów, czego chcesz
Nazywaj to, czego potrzebujesz, i bądź realistyczny. Jeśli nie wiesz, czego chcesz, mało prawdopodobne, że to dostaniesz. Mów o swoich potrzebach jasno i sprawdzaj, czy jesteś dobrze rozumiany. Sprawdź, czy partner jest w stanie to zrobić i czy wie jak. Bądź cierpliwy i wybaczaj. Dawaj „drugą szansę”. Staraj się spędzać jak najwięcej czasu z partnerem – zaplanujcie go razem. Spróbujcie znaleźć wspólne zainteresowania i sprawy, które zajmują was oboje. Starajcie się też pogłębiać znajomość i zrozumienie tego, co jest największą pasją partnera.
Karolina Kasperek